၂၀၀၉ ႏွစ္သစ္လက္ေဆာင္

entry-content'>

အလင္းတန္း (၉)

ဒီစာကို (၃၅) ႏွစ္ေအာက္ လူငယ္မ်ားအတြက္ ရည္႐ြယ္ၿပီး ေရးပါတယ္။ ဒါကိုဘာလို႔ ႀကိဳၿပီးေျပာရလဲဆိုေတာ့ စကားလံုးထဲမွာ နည္းနည္းတင္းမာတာပါရင္ လူႀကီးေတြက ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ႏိုင္လုိ႔ပဲ။ ငါ့အသက္ (၄၀) ေက်ာ္ၿပီ။ ငါ နဲ႔ ႐ြယ္တူတန္းတူမ်ားက သမိုင္းတခုထဲ အတူတူ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသူေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ငါ့ထက္လည္း ပိုအလုပ္လုပ္ ၾကမယ္။ ငါ့ထက္လည္း ပိုၿပီး ပညာတတ္ၾကေပမယ္လို႔ ယူဆၿပီး သူတို႔အတြက္ ေျပာဖို႔မရွိဘူး။ ငါ့ထက္ အသက္ (၁၀) ႏွစ္ (၉) ႏွစ္ အႏွစ္ (၂၀) ငယ္သူမ်ားကေတာ့ ငါ့ထက္ပိုၿပီး ထက္ျမက္ၾကေပလိမ့္မယ္။ ငါ့ထက္လည္း ပိုပ ညာတတ္ၾကေပလိမ့္မယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဘ၀ကာလကေလး နည္းနည္းကြဲသမို႔ ေမ့ေလ်ာ့ၿပီး မစဥ္းစားမိတာမ်ား ရွိေကာင္းရဲ႕လို႔ ယူဆၿပီး သူတို႔အတြက္ ရည္႐ြယ္ၿပီးေရးပါတယ္။ ငါ့ထက္ႀကီးသူမ်ားက ေတာ့ ပညာ၊ သဘာ၊ အေတြ႔အၾကံဳ၊ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ရမႈ ႀကီးၿပီးသားေတြမို႔ အထူးတင္ျပဖြယ္မရွိၿပီလို႔ ခိုင္ခိုင္မာ မာ ယူဆပါတယ္။ (အထူးသျဖင့္ ၄၅ ႏွစ္ အထက္ လူႀကီးေတြ ဖတ္စရာမလုိပါ။)

ေတာ္လွန္ေရး

ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႕ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့တဲ့၊ မေကာင္းေတာ့တဲ့၊ ေခတ္ကာလနဲ႔ အံမ၀င္ေတာ့တဲ့ အေျခအေန ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲပစ္ျခင္းဟာ ေတာ္လွန္ေရးပဲ။ အလြယ္ဥပမာတင္ရရင္ ကြၽဲ၊ ႏြားနဲ႔ ထြန္ယက္ေနရာကေန လယ္သမားတိုင္း ထြန္စက္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ၾကရင္ အဲဒါ လယ္ယာေတာ္လွန္ေရး၊ စက္မႈေတာ္လွန္ေရးျဖစ္တယ္။ လယ္ယာေတာ္လွန္ေရးေၾကာင့္ ဘာအက်ဳိးေက်းဇူးေတြရလဲ။ လူေတြ အထူးသျဖင့္ လယ္သမားလူတန္းစား ေတြ ပိုၿပီးသက္သာလာမယ္၊ အလုပ္ေတြ ျမန္ဆန္သြက္လက္လာမယ္၊ စားနပ္ရိကၡာပိုၿပီးထုတ္လုပ္လာႏိုင္မယ္။ ေတာ္လွန္ေရးတခု ေအာင္ျမင္တိုင္း ေအာင္ျမင္တိုင္းမွာ တိုးတက္တဲ့ ရလဒ္ေတြကိုရမွ အဲဒီေတာ္လွန္ေရးဟာ မွန္ကန္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္တယ္။

ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရး

ေခတ္တခု စနစ္တခု ဆိုး၀ါးပ်က္သုဥ္းေနၿပီလို႔ လူထုကယူဆတဲ့အခါ ေျပာင္းလဲၿပီး အသစ္ကိုအစားထိုးဖို႔ ေတာ္ လွန္ေရးဆင္ႏႊဲၾကတယ္။ သက္ဦးဆံပိုင္ဘုရင္စနစ္ကတဆင့္ စည္းမ်ဥ္းခံဘုရင္စနစ္၊ လူထုပါလီမန္ေခတ္ ဒီလုိ ေျပာင္းလဲခဲ့ၾကတယ္။ ငါတို႔ဗမာျပည္လည္း အဲဒီအေျပာင္းအလဲ ေရစီးထဲမွာ မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ သက္ဦးဆံ ပိုင္ဘုရင္စနစ္ကိုေတာ့ ငါတို႔လူထုကိုယ္တိုင္ ေတာ္လွန္ခဲ့ရတာမဟုတ္ဘူး။ အဂၤလိပ္က လာသိမ္းပိုက္ထားရင္း အလုိလို ပ်က္ျပယ္သြားတာ။ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ကိုေတာ္လွန္ခဲ့ရတယ္။ အသီးအပြင့္က လြတ္လပ္ေရးေပါ့။ ဒီလိုလြတ္ လပ္ေရးရဖို႔ မင္းတို႔ငါတို႔ အဘိုးအေဖ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား ေတာ္လွန္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကရတယ္။ အသက္မ်ား စြာ စေတးခဲ့ၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ မင္းတို႔ငါတို႔ေခတ္ ေရာက္တဲ့အထိ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ အရသာကို ငါတို႔မခံစားရေသးဘူး။ ဘယ္မလဲ လြတ္လပ္ေရး၊ လြတ္လပ္ခြင့္၊ ကမၻာနဲ႔ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္တဲ့ လူမႈအဆင့္အတန္း၊ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူခဲ့ၾက တဲ့ အာဇာနည္ အေထာင္အေသာင္းရဲ႕ ဆႏၵကိုဆန္႔က်င္ၿပီး ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးကို အာဏာငမ္းငမ္းတက္ လူတ စုက သိမ္းပိုက္ထားတယ္။ အဲဒီေတာ့ လိုအပ္တဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ကိုရရွိဖုိ႔ မင္းတို႔ငါတို႔ရဲ႕ ဦးႀကီးဦးေလး၊ အေဖတို႔ တသက္ တုိက္ပြဲ၀င္ၾကျပန္ေရာ။ အသက္ ၆၀-၇၀ တန္း လူႀကီးေတြဟာ ဒီတာ၀န္ကိုယူၿပီး ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတာ ေတာ္လွန္ေရးမေအာင္ျမင္ေသးေတာ့ အသက္ ၄၀-၅၀ အ႐ြယ္ ငါတို႔ပခံုးေပၚ ေတာ္လွန္ေရးတာ၀န္ေတြက ေရာက္လာျပန္ေရာ။

တကယ္လို႔သာ ငါတို႔ေခတ္မွာ မေကာင္းတဲ့ေခတ္၊ မလြတ္လပ္တဲ့ေခတ္၊ လူခ်င္းတူမွ်ခြင့္မရွိတဲ့ စနစ္ဆိုးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ မေျပာင္းႏိုင္ဘူးဆိုရင္ တို႔ေအာက္ အသက္ ၂၀-၃၀ ငယ္တဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ ပခံုးေပၚကို ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးတာ၀န္ေတြ လႊဲေျပာင္းေပးရျပန္ဦးမယ္။ အဲဒါကို စဥ္းစားမိတဲ့အခါ အျပစ္မဲ့ ကေလး သူငယ္ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုျမင္ေယာင္ၿပီး အေတာ္ကို စိတ္မေကာင္းစရာျဖစ္သလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း အ ေတာ္စိတ္ပ်က္စရာ ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္။

ငါက ငါ့ထက္ အသက္ ၂၀-၃၀ ႀကီးတဲ့ လူေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ ေအာင္ျမင္ေအာင္ မၾကံႏိုင္ မလုပ္ႏုိင္လုိ႔ က်ဳပ္တို႔ ေခတ္အထိ ေခတ္ေဆြး ေခတ္ပ်က္၊ မေကာင္းတဲ့ မလြတ္လပ္တဲ့ေခတ္ႀကီး အေမြက်န္ေနရတယ္လို႔ ေျပာသလုိ (ဒီလုိေျပာေတာ့ ေခတ္ႏွစ္ေခတ္ သံုးေခတ္တိုင္ေအာင္ ဘ၀ေတြအသက္ေတြ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဘိုးေတာ္၊ ေနာင္ေတာ္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကို ေစာ္ကားေမာ္ကား ေျပာရာေရာက္ေနေပမယ့္ ျဖစ္စဥ္တရားအရ ဒီလုိ ပဲ ေျပာရမွာျဖစ္တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးတာ၀န္ေက်တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေခတ္ေကာင္းေရာက္ေအာင္ မၾကံႏိုင္ မစြမ္း ႏုိင္ဘူး။) ငါတုိ႔ေခတ္မွာ ေအာင္ျမင္ေအာင္ မၾကံႏိုင္ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆိုရင္ ငါတို႔ေအာက္ အသက္ ၂၀-၃၀ ငယ္တဲ့ ကေလးေတြကလည္း ငါတုိ႔ကို မေျပာေပဘူးလား။ မင္းတို႔ေခတ္ၾကရင္လည္း ႏိုင္ေအာင္မၾကံႏိုင္လို႔ကေတာ့ အ ငယ္ေတြကလည္း အဲဒီလိုမေျပာဘဲ ေနမတဲ့လား။

ဒီေတာ့ သမိုင္းေပးတာ၀န္အရ မေကာင္းတဲ့ေခတ္ကို ေျပာင္းလဲဖို႔ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရး လုပ္တဲ့ေနရာမွာ တေထာင့္တေနရာကေန အႏွစ္သာရရွိရွိ ငါတုိ႔ပါ၀င္သင့္တယ္။ မလြဲမေသြ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ ၀တၱရားတ ရပ္လည္းျဖစ္တယ္။ မေကာင္းတဲ့ေခတ္ကို ေျပာင္းလဲဖို႔ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးကို လုပ္ကိုလုပ္ရမယ္လို႔ အ ႐ိုးထဲ အေၾကာထဲကကို စိမ့္ေနေအာင္ ႏွလံုးသြင္းရမယ္။ ေခတ္ေကာင္း စနစ္ေကာင္းကို ေရာက္ေနရင္ေတာင္မွ မေကာင္းတဲ့ စနစ္ဆိုး ၀င္မလားေရး အေျခမခ်ႏိုင္ေရးအတြက္ ေကာင္းတဲ့ေခတ္ကို ကာကြယ္ၿပီး ေကာင္းသ ထက္ေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္မြမ္းမံရမယ္ဆိုတာကို ဂါထာ႐ြတ္သလို ႏွလံုးသြင္းထားရမွာျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးကို မစားေကာင္းတဲ့အသီးလို ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ လုပ္ေနသူမ်ားအေနနဲ႔ ပိုၿပီးႏွလံုးသြင္းၾကရမွာျဖစ္ တယ္။

ေတာ္လွန္ေရးသမား

ေခတ္ေဆြးေခတ္ေဟာင္း မေကာင္းတဲ့စနစ္ဆိုးကိုေျပာင္းလဲဖို႔ ႀကိဳးစားေနသူတိုင္းဟာ ေတာ္လွန္ေရးသမား ေတြ ျဖစ္တယ္။ အမ်ဳိးမ်ဳိးအစားစား ကြဲျပားေနၾကတယ္။ နယ္ပယ္အသီးသီးကေန ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ က႑ကေန ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားတိုင္းရဲ႕ ဆံုမွတ္ဦးတည္ရာက ေတာ့ လူသားဆန္ဆန္ လြတ္လပ္ခြင့္ရရွိေရးပဲ။ ဘယ္လိုပဲ က႑ေတြကြဲကြဲ၊ ကိုင္စြဲတဲ့မူအားျဖင့္ (၂) မ်ဳိးပဲရွိ တယ္။ အဲဒီ (၂) မ်ဳိးက လက္နက္မကိုင္ေသာ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ေသာ ေတာ္လွန္ေရး သမားမ်ားပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီ (၂) မ်ဳိးထဲက ဘယ္ပံုစံမွာပဲလုပ္လုပ္ ရန္သူထိတ္လန္႔ေလးစားေအာင္ လုပ္ႏိုင္ျခင္း ဟာ ေတာ္လွန္ေရးသမားတို႔အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈပဲ။ ရန္သူက ထိတ္လန္႔ၿပီး လူထုရဲ႕ခ်စ္ခင္မႈကိုရမွ ေတာ္လွန္ ေရးသမားေကာင္းေတြျဖစ္မွာ အမွန္ပဲ။

ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားထဲမွာ (၂) မ်ဳိးကြဲျပန္တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနသူနဲ႔ ႏိုင္ေအာင္လုပ္တဲ့လူ ဒီလို ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားခြဲၿပီး သိရမယ္။ ဆရာတေယာက္ကေတာ့ သံုးမ်ဳိးသံုးစားလို႔ဆိုတယ္။ ေနာက္ထပ္တမ်ဳိးက ေတာ္ လွန္ေရးလုပ္စားသူလို႔ဆိုတယ္။ ငါကေတာ့ အဲဒီတစားကို သိလည္းမသိဘူး။ ေတာ္လွန္ေရးသမား စာရင္းထဲ လည္း မထည့္ဘူး။ သိေအာင္လည္း မႀကိဳးစားဘူး။ မင္းတို႔လည္း အဲဒီတစားကို သိေအာင္လည္း မႀကိဳးစားနဲ႔ စာရင္းထဲလည္း မထည့္နဲ႔။

ေစာေစာကေျပာတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား (၂) မ်ဳိးကို ျပန္ေကာက္မယ္။ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနသူဆိုတာက ကိုယ္ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဂဃနဏ သေဘာမေပါက္သူေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၀ါဒလက္ကိုင္ မရွိသူ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အမ်ားေနာက္ ေရစီးရာေမ်ာပါေနသူေသာ္လည္းေကာင္းျဖစ္တယ္။ သူက မ်ားမ်ား မေတြးဘူး။ ေရွ႕မသြားဘူး။ တာ၀န္ေက်သေဘာေလာက္ပဲ လုပ္ေနတဲ့လူကို ဆိုလိုတယ္။ ၀တ္ေက်တန္းေက် ေတာ္လွန္ေရးသမားလုိ႔ ဆိုရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တေန႔မွာ သူ႔ရဲ႕ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ၊ ခံယူခ်က္ေတြ ျပင္းထန္ခဲ့ရင္ သူ႔ရဲ႕ အေတြးအၾကံေတြ ရွင္သန္ထေျမာက္လာခဲ့ရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးကို စိတ္ထဲကေတာင္ နည္းနည္းမွ မ ေတြးထား မလုပ္ထားတဲ့ သူထက္စာရင္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္လာမွာအေသအခ်ာေပါ့။

ေနာက္တမ်ဳိးတစားက ေတာ္လွန္ေရးကို ႏိုင္ေအာင္လုပ္တဲ့သူ။ သူကေတာ့ မင္းတို႔ထင္သာျမင္သာရွိပါတယ္။ မင္းတို႔ရဲ႕ အၾကည့္တခ်က္ ၀င့္လုိက္႐ံု၊ မင္းတို႔ရဲ႕နား တခ်က္စြင့္လိုက္႐ံု၊ မင္းတို႔ရဲ႕ စိတ္အေတြးတခ်က္ ဖြင့္ လိုက္႐ံုနဲ႔တင္ အဲဒီေတာ္လွန္ေရးသမားေကာင္းေတြကို ထင္သာျမင္သာ ရွိလာမွာပဲ။ အဲဒီေတာ္လွန္ေရးသမား ေတြရဲ႕ စြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္မႈေတြကို မလြဲမေသြ ေတြ႔ျမင္ၾကားသိေနၾကရမွာပဲ။ ေတာ္လွန္ေရးကို ႏိုင္ေအာင္လုပ္ တဲ့ သူရဲ႕ စိတ္အၾကံ စိတ္အေတြးေတြ အားလံုးနီးပါးဟာ ေတာ္လွန္ေရးအက်ဳိးစီးပြားကိုပဲ ေရွ႕႐ႈတယ္။ တိုက္ ကြက္ဗ်ဴဟာအသစ္ေတြ ခင္က်င္းတယ္။ တိုက္ပြဲရဲ႕ေရွ႕ကဦးေဆာင္သြားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးတပ္မွဴးေကာင္းမ်ား အျဖစ္နဲ႔ ေတြ႔ႏိုင္သလို တိုက္ပြဲ၀င္ရာမွာ ဦးလည္မသုန္ ေနာက္မ႐ြံ႕စတမ္း တာ၀န္ထမ္းေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး တပ္သားေကာင္းေတြအျဖစ္လည္း ေတြ႔ေနၾကရမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီတိုက္ပြဲေတြဆီက ဘယ္လုိရလဒ္မ်ဳိးကိုျဖစ္ ျဖစ္မတုန္လႈပ္စတမ္း ခံယူဖို႔အသင့္ရွိေနတယ္။ မင္းတို႔ငါတို႔အတြက္ နမူနာေကာင္းေတြလည္းျဖစ္တယ္။ ေတာ္ လွန္ေရးသမားေတြဟာ ေခတ္စနစ္ေကာင္းမြန္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀ကို စေတးခံၿပီး ႀကိဳးစားေနၾကတယ္ဆို တာကို နားလည္ထားရမယ္။

ေတာ္လွန္ေရးသမားရဲ႕ စိတ္အေျခခံ

တရားသဘင္တခုမွာ ဗုဒၶက သူ႔ရဲ႕ပရိသတ္ကို အေမးတခုထုတ္ခဲ့ဖူးတယ္။ သီလကို ဘာေၾကာင့္ ေစာင့္ထိန္းၾက လဲလို႔ အေမးရွိပါတယ္။ အမ်ားစုက ကုသိုလ္ရဖို႔ (ေကာင္းမႈအက်ဳိးရဖို႔)လို႔ ေျဖပါတယ္။ အဲဒီအခါ ဗုဒၶက ဟုတ္ တယ္ မွန္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ္လို႔ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ားရဲ႕ သီလေစာင့္ထိန္းပံုက ဒီလိုရွိတယ္လို႔ဆိုၿပီး သီ လေစာင့္ထိန္းနည္းကို သင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။ မေကာင္းမႈလုပ္ရမွာကို ရွက္ျခင္း၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ထားျခင္းတို႔ ကို အေျခခံၿပီး သူေတာ္ေကာင္း ပညာရွိေတြက မေကာင္းမႈကို မက်ဴးလြန္ဘဲ ထိန္းသိမ္းအပ္တဲ့ သီလကို ေစာင့္ ထိန္းတယ္လို႔ သင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားရဲ႕ စိတ္အေျခခံဟာလည္း ဒီအခ်က္ဘဲျဖစ္တယ္။ မ ေကာင္းမႈကို မႏွစ္သက္ျခင္းနဲ႔ မေကာင္းမႈဒဏ္ ခံေနရေသာ ျပည္သူလူထုအေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ထားျခင္း စိတ္အေျခခံေပၚမွာ မူတည္ၿပီး မိမိကိုယ္မိမိ ေတာ္လွန္ေရးသမားအျဖစ္ခံယူကာ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။

ေတာ္လွန္ေရးသမားအျဖစ္ ခံယူျခင္း

မင္းတို႔ေရာက္ရွိေနတဲ့ ကာလရဲ႕ မင္းတို႔ရဲ႕ အမိေျမဟာ မေတာ္မတည့္ျဖစ္ေနရင္ တည့္မတ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ရာ မင္းတို႔ရဲ႕ လက္ရွိတာ၀န္္ျဖစ္ေနတယ္။ တည္ဆဲကာလမွာ မတရားမႈ ႀကီးစိုးေနတယ္ဆိုရင္ တရားမွ်တမႈရွိ ေအာင္ ထူေထာင္ဖို႔ မင္းတို႔ငါတို႔မွာ တာ၀န္အျပည့္ရွိေနတယ္။ မတရားသျဖင့္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနသူမ်ားနဲ႔ မတ ရားမႈကို တြန္းလွန္ဖို႔ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနသူမ်ားၾကားမွာ မင္းတို႔အေနနဲ႔ ဘက္တဘက္ဘက္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ရမွာ အမွန္ပဲျဖစ္တယ္။ ဘက္မလိုက္ဘဲ ၾကားေနျခင္းဟာ မေကာင္းမႈဘက္ကို လိုက္လုိက္တာနဲ႔ အတူတူပဲဆိုတာ နည္းနည္းကေလး ေတြးၾကည့္လုိက္တာနဲ႔တင္ သိႏုိင္တယ္။ ေခတ္ကာအေျခအေနအရ ငါ့ ညီမ်ား ညီမမ်ားအ ေနနဲ႔ ေ႐ြးခ်ယ္စရာ လမ္း (၃) သြယ္ေပၚလာတယ္။ မတရားသျဖင့္ ဖိႏိွပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ၿပီး တိုင္းျပည္တခုလံုးကို အာ ဏာနဲ႔ စိုးမိုးဗိုလ္က်သူမ်ားနဲ႔ ေပါင္းမလား၊ မတရားမႈကို တြန္းလွန္ၿပီး ေခတ္ကာလေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္မယ့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားလုပ္မလား၊ ဘယ္ဘက္မွ မလိုက္ဘူးဆိုၿပီး ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကိုခံၿပီး ဖိႏွိပ္သူမ်ားကိ အသံတိတ္ ေထာက္ခံေနမလားဆိုတဲ့ လမ္း (၃) သြယ္ပဲ။ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးအလုပ္ဆိုတာ မေကာင္းတာကို ေကာင္းေအာင္ျပဳျပင္တဲ့ အလုပ္ျဖစ္တယ္လို႔ အထက္မွာ အထပ္ထပ္ေျပာခဲ့ၿပီးတာမို႔ ငါ့ညီမ်ား ညီမမ်ားကို ဗုိလ္ ေအာင္ဒင္ဇာတ္ကားထဲက ဂႏၳ၀င္စကားတခြန္းေတာ့ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

“ဒီမယ္ မျမ၀င္း၊ ေလွနံႏွစ္ဖက္နင္းမယ့္အတူတူ၊ ေဟာဒီ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ တဘက္ထဲကိုသာ ရဲရဲႀကီး နင္းခ် လိုက္စမ္းပါ” တဲ့။ ကဲ … ဒီလိုပဲ ငါ့ညီမ်ား ညီမမ်ားအေနနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးဘက္ တဘက္ထဲကိုသာ ရဲရဲပါ၀င္ပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ဒီစာရဲ႕ ေခါင္းစဥ္

ဖတ္ခဲ့ၿပီးသမွ်ကို ျပန္စဥ္းစားပါ။ အႏွစ္ခ်ဳပ္က မေကာင္းတဲ့ေခတ္ အေျခအေနကို ေကာင္းေအာင္ျပဳျပင္ေသာ အလုပ္သည္ ဘုရားအစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ႏွစ္ၿခိဳက္ေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္လို႔ ေတြ႔ရမွာျဖစ္တယ္။ လူ႔ဘ၀ကို ကံသံုးပါးျဖစ္တဲ့ ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ ႏွလံုးသံုးပါးနဲ႔ ေမာင္းႏွင္တယ္လို႔ သဗၺညဳဗုဒၶ ေဟာၾကားခဲ့တယ္။ ေတာ္ လွန္ေရးသမားအျဖစ္ ခံယူရာမွာလည္း ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုးသံုးပါးနဲ႔ ညီၫြတ္ေနရမွာျဖစ္တယ္။ စိတ္ႏွလံုးထဲက ေတာ့ မတရားမႈကို ႏွစ္ၿခိဳက္မႈမရွိဘူး။ တရားတာကိုသာ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တယ္ဆိုရင္ျဖင့္ မေနာကံ (စိတ္) အား ျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားဘ၀ ေရာက္ပါၿပီ။ ကာယကံေျမာက္ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႔နဲ႔ ၀စီကံေျမာက္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာ ဆိုဖို႔သာ လုိေနေသးတာမဟုတ္လား။ ဒီစာရဲ႕ေခါင္းစဥ္က အသံထြက္ ႐ြတ္ဖတ္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္လိပ္ ျပာကို ကိုယ္ျပန္ေမးပါ။ ငါ တကယ္ပဲ မတရားမႈကို မႏွစ္ၿခိဳက္တာလား၊ မတရားမႈကို တကယ္ေတာ္လွန္ခ်င္တာ လား၊ တိက်ခိုင္မာတဲ့ အေျဖတခုခု ရၿပီဆိုရင္ေတာ့ ခပ္တိုးတိုးေလးျဖစ္ျဖစ္ (ကိုယ့္လိပ္ျပာ ၾကား႐ံုေလးျဖစ္ျဖစ္) စာရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကို အသံထြက္ ႐ြတ္ၾကည့္လုိက္ပါ။

ငါ … ေတာ္လွန္ေရးသမား

ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးဘက္ မလုိက္သူသည္ မေကာင္းေသာ စနစ္ဆိုးကို ဖက္တြယ္ေနလုိသူသာလွ်င္ျဖစ္သည္။

(ငါတို႔ဘက္လိုက္ၾကရမည္)

အလင္းတန္း (၉)